Allah ölüm acısını dağlara vermiş, taşıyamayıp yıkılmış. Nehirlere vermiş ağlamaktan kurmuş. Rüzgara vermiş esmiş esmiş tükenmiş. En sonunda da hepsi dile gelerek, 'Al bu acıyı dayanamıyoruz,' diye Allah'a yalvarmışlar. Allah ölüme acısını onlardan almış biz insanlara vermiş. İnsanoğlu arsızmış. Çabuk unuturmuş, çabuk alışırmış. Dağları yıkan, nehirleri kurutan, rüzgarı tüketen ölüm acısı insanı tüketmemiş. İnsan acının ilk haliyle kavrulmuş kavrulmuş, ama zamanla alışmış
Sayfa 400Kitabı okudu
… evlatlarına karşı bir annenin yüreği bir babanın yüreğinden daha fazla çarpar…
Sayfa 474 - AlfaKitabı okudu
Yüreğinde merhamet olmayan bir insandan bu dünyada her şey beklenir…
Sayfa 463 - AlfaKitabı okudu
“Doğu tarafında dayak cennetten çıkmadır, batı tarafında ise cennetten kovulmadır.”…
Sayfa 403 - AlfaKitabı okudu
“Kusursuz görünen her şeyde aslında küçükte olsa bir kusur vardır,”…
Sayfa 400 - AlfaKitabı okudu
“Allah ölüm acısını dağlara vermiş, taşıyamayıp yıkılmış. Nehirlere vermiş, ağlamaktan kurumuş. Rüzgârlara vermiş, esmiş esmiş tükenmiş. En sonunda hepsi dile gelerek, ‘Al bu acıyı, dayanamıyoruz,’ diye Allah’a yalvarmışlar. Allah ölüm acısını onlardan almış, biz insanlara vermiş. İnsanoğlu arsızmış. Çabuk unuturmuş, çabuk alışırmış. Dağları yıkan, nehirleri kurutan, rüzgârları tüketen ölüm acısı insanı tüketmemiş. İnsan acının ilk haliyle kavrulmuş, kavrulmuş ama zamanla alışmış.”…
Sayfa 393 - AlfaKitabı okudu
‘Aşk abdest gibidir. Şüpheye düşersen bozulur,’…
Sayfa 334 - AlfaKitabı okudu
“Kulağın duyduğuyla, gözün gördüğü bir olur mu hiç?”…
Sayfa 331 - AlfaKitabı okudu
“İki kişinin bildiği sırrın sır olarak kaldığı nerede görüşmüş ki?”…
Sayfa 328 - AlfaKitabı okudu
“Öfke rüzgar gibidir. Bir süre sonra diner; ama bir çok kalbi kırar,”…
Sayfa 286 - AlfaKitabı okudu
Hazreti Mevlana
“Kalp deniz, dil kıyıdır. Denizde ne varsa kıyıya o vurur.”…
Sayfa 278 - AlfaKitabı okudu
"Mutsuz bir yaşamı sürdürmekten daha büyük bir yanlış olamaz. Hayatını bu tür endişeler içinde sürdüremezsin."
Sayfa 434Kitabı okudu
"Yaşadığımız onca şey geçmişte kalsa da," dedi, "hatıralarımızdan katiyen silinmiyor. Kara bir gölge gibi bizi sürekli takip ediyor."
Sayfa 385Kitabı okudu
Allah ölüm acısını dağlara vermiş, taşıyamayıp yıkılmış. Nehirlere vermiş, ağlamaktan kurumuş. Rüzgârlara vermiş, esmiş esmiş tükenmiş. En sonunda hepsi dile gelerek, 'Al bu acıyı, dayanamıyoruz,' diye Allah'a yalvarmışlar. Allah ölüm acısını onlardan almış, biz insanlara vermiş. İnsanoğlu arsızmış. Çabuk unuturmuş, çabuk alışırmış. Dağları yıkan, nehirleri kurutan, rüzgârları tüketen ölüm acısı insanı tüketmemiş. İnsan acının ilk haliyle kavrulmuş, kavrulmuş, ama zamanla alışmış."
Sayfa 349Kitabı okudu
Bazen hayat istediği yere götürür insanı. Bizler kaderimizin çizdiği yolda yürüyoruz.
Sayfa 348Kitabı okudu